شعر طبیعت

تن تو
چون سپیدارهاست
انبوهی از سپیدی
پایدار
و برگ‌های سبز اندیشه
در پای تو فرو می‌ریزند
ای رفتن خاک به‌سوی آسمان
و ای پیوند جاویدان خاک و خورشید.
 
بیژن جلالی