هر برکه درست همچون آینه ای ست
رها شده در میان چمنزار
برای بازتاباندن آسمان.
قطره اشکی ست فروچکیده از آسمان
که سرانجام خنک شده باشد
با باد شامگاهی.
دکه نقره ای درخشانی ست
فرو افتاده از نیم تنه ی غولی
که هرگز پیدا نخواهد شد.
ساخته شده از زمرد سبز
قدحی ست چینی
در محاصره ی معابد سرسبز و پربرگ.
و نقشی ست آبی
فرو افتاده از سر تصادف
بر قالی سبز تپه ای.

مولی های کوویتس (کلاس هفتم)
برگردان از منصور اوجی