بر آستانِ پنجره
زمین به درون می‌کشد
شبِ آرام را
 
سیسیلی هیل
برگردان از پگاه احمدی

خاکسترها رو به خاموشی
صندلیِ دوست
پُر می‌شود با مهتاب
 
سیسیلی هیل
برگردان از پگاه احمدی

شاه‌بلوطِ شیرین، غرقِ گل
شاخ قطورِ خمیده، نگه داشته
خورشیدِ عصر را
 
سیسیلی هیل
برگردان از پگاه احمدی