امشب، اگر خیلی سرد شد،
شب را چسبیده به یک درخت بید می‌خوابم.
آن را به خانه‌ام می‌آورم
ریشه‌هایمان یکی است، خانه خواهدمان شناخت
و باغ سیاه‌تر از مورچه خواهد شد.
 
کلود استبان
برگردان از م. کاشیگر